Twee inwoners van Sint Maartensdijk beleven een arctisch avontuur op de Botnische Golf in het noorden van Zweden
02 apr 2019
Het speelde al enkele jaren: een schaatsavontuur op natuurijs. In Nederland zijn de kansen gering dus kwam buitenland in beeld. Eerst via de schaatsclub SSC De Poel in Inzell vervolgens de Weissensee en daarna Zweden. De toertochten die rond Falun georganiseerd worden was niet echt een antwoord op het vele trainen, een elfsteden variant beantwoord dat veel meer. In 2018 toen Kjeld Nuis het snelheidsrecord (93km/u) brak in Luleå (spreek uit luullo)werden de kansen gezien van schaatsen en noorderlicht.
De boeking was snel gemaakt evenals de inschrijving voor de toertocht. In eerste instantie een Airbnb, echter toen er een reisgenoot was, uitwijken naar het luxe Elite Stadthotel, waar ook de Nederlandse schaatstop bleek te verblijven die we dan ook in de royale balzaal ontmoeten tijdens het ontbijt.
De vlucht verloopt van Amsterdam via Stockholm naar Luleå, vervolgens nog met een lijnbus een kwartiertje naar de stad, een enkele reis kost een dag.
De week voor het vertrek waren de voorspellingen gunstig, weinig wind, laagste temperatuur ongeveer -10 °C, echter dat ging de laatste dagen voor vertrek sterk wijzigen. Vanuit Falun kwamen berichten van water op het ijs tgv dooi en in Luleå kwam kou, sneeuw en mogelijk wind. Uiteindelijk was het tussen de -10 en -20°C wat aanpassingen vereiste. Ademen door je neus, je tong verdroogd en voelt verbrand aan. Je ogen moeten goed afgeschermd zijn, een skibril met dubbelglas is het enige wat werkt en een tip vanuit De Poel: anti-aging olie op de huid van het gezicht.
De straten in de stad zijn bedekt met aangereden sneeuw waarop grind is gestrooid en ruim ploegen zijn dagelijks bezig: met een shovel wordt de sneeuw op grote hopen gereden en op de daken om overhangende sneeuw te verwijderen.
Op dag twee een rondje door de stad en de route naar het startpunt verkennen. De profs reden zodat we konden hun outfit konden bekijken evenals hun aanpak. Daarna de schaatsen aan voor een ijsverkenning. Het was wennen met veel dikkere kleding, drie lagen bij de benen, vier lagen rond t lichaam Deze avond een briefing door het tourmanagement. Naast wat huishoudelijke mededelingen het belangrijkste: het start tijdstip. Op basis van de verwachte temperatuur van -20°C werd besloten om 700 te starten, een stuk eenvoudiger, hierdoor konden we in het hotel ontbijten, bij daglicht rijden. De organisatie regelt warme drank en broodjes in een tent, helaas was die aan alle zijkanten open zodat de wind vrij spel had. De baan verzorging was top, de hele dag waren er meerdere tractoren aan het vegen en stewards ruimde rommel op. Omkleden was in een verwarmde tent op de kade, vervolgens ijzers onder de Salomon s doen bij de start finish.
Op 22 februari was het zover:in de ochtendschemering schuifelden dik aangeklede en bepakte schaatsers naar de haven van Lulea Het was een vrij kleine groep mensen die startte voor de 200 km. Het was licht, een headlight was niet nodig, wel extra bescherming tegen de kou. De Viking overschoenen bleven bij niemand zitten ook niet verstevigd met ducttape, beter is om een volgende keer zelf een neus te maken met verpakkingsschuimrubber wat over de neus gaat, de enige plek die koud wordt.
De start was koud, de lucht die je in ademt is bitter en scherp koud. Als je door je mond ademt wordt je beloond met eeen branderige tong, de voortekenen van bevriezing. Een paar laagjes, kamers als een LUVO, luchtvoorverwarmer helpt goed, al is alles na korte tijd bevroren. Mijn mini bidon was een fatamorgana: toen ik hem gebruikte bleek hij bevroren in mijn achterzak, bij de volgende stop hem ontdooit in hete thee, daarna hem daarmee gevuld en ik had een kilometer of 5 een heerlijke warme kruik op mijn rug. De temperatuur was laag, die dagen was het kouder in Luleå als op de Noordpool, ongeveer -20 °C. Kort daarna stak de wind op die aantrok tot kracht 5, geruime tijd reden we plek 7/8, echter het was zwaar. De organisatie verzorgde eten en warm drinken, de broodjes waren gelijk bevroren, later werd dat gelukkig hersteld. Het was zwaar, heftig. Uit de wind rijden was moeilijk vanwege de scheuren in het ijs en de erg kleine groepjes. Dankzij de goede voorbereiding was de kou te handelen, de omstandigheden waren zwaar. Slechts 3 deelnemers maakten de 200 km vol. Peter finishte met 160 km op plaats 5, Anton met 140 km op plaats 10.
Wat weer wel duidelijk werd is het niet de slimste nog de sterkste die het verst komt maar degene die zich t beste aan de situatie weet aan te passen, volgend jaar doen we 2x200km.
Kortom een leuke ervaring om in arctische omstandigheden te schaatsen, detail: Luleå ligt aan het noordelijke deel van de Botnische golf en verrijst – de aarde veert nog steeds ongeveer 1cm per jaar na lange compressie door de laatste ijstijd.
Opmerking van de webmaster: Anton, bedankt voor je bijdrage! Heb jij ook een leuk of interessant schaats of skeeleravontuur beleefd? Mail het aan niels@seacommerce.nl.
